Szczegółowe wprowadzenie plastikowych surowców polipropylenu

Rozwój

Po pracy Zieglera w Niemczech proces wytwarzania polimerów „stereoregularnych” został udoskonalony przez profesora Giulio Nattain we Włoszech. NATTA wyprodukowała pierwszą żywicę polipropylenową w Hiszpanii w 1954 r. Natta wykorzystała katalizatory opracowane dla przemysłu polietylenowego i zastosowała tę technologię do gazu propylenowego.

Te nowe polimery z ich zdolnością do krystalizacji wkrótce stały się popularne, a polipropylen jest obecnie bardzo udanym produktem w wielu obszarach. Produkcja komercyjna rozpoczęła się w 1957 r., A plastikowe surowce zużycia polipropylenu wykazało silny wzrost od tego dnia. Wszechstronność polimeru (zdolność do dostosowania się do szerokiego zakresu metod i zastosowań wytwarzania) utrzymywała tempo wzrostu, umożliwiając PP zakwestionowanie udziału w rynku wielu alternatywnych materiałów w wielu zastosowaniach, w tym ...

Właściwości

Właściwości polipropylenu obejmują ...

Półsztyczne

Przeświecający

Dobra odporność chemiczna

Trudny

Dobra odporność na zmęczenie

Integralna właściwość zawiasów

Dobra odporność na ciepło

Plastikowe surowce polipropylenu nie występują problemy z wkurzeniem stresu i oferuje doskonałą oporność elektryczną i chemiczną w wyższych temperaturach. Podczas gdy właściwości PP są podobne do właściwości polietylenu, istnieją specyficzne różnice. Obejmują one niższą gęstość, wyższą temperaturę zmiękczania (PP nie topi się poniżej 160oC, polietylen, bardziej popularny plastik, wyniszczy się przy około 100 ℃) oraz wyższą sztywność i twardość. Dodatki są stosowane do wszystkich komercyjnie produkowanych żywic polipropylenowych w celu ochrony polimeru podczas przetwarzania i zwiększenia wydajności użytkowania końcowego.

Wybór klasy

Wybór oceny dla dowolnej aplikacji opiera się na rozważeniu dowolnego lub wszystkich następujących punktów:

Homopolimer: silniejszy, sztywniejszy - wyższy HDT

Kopolimer: lepszy wpływ, bardziej przezroczysty

MFI: łatwość przepływu vs. wytrzymałość.

Klasy specjalne

wypełnione talką 10 40% talku zwiększa twardość i HDT, ale kosztem wytrzymałości. 30% włókna szklanego wzmocnione szkłem zwiększa wytrzymałość, sztywność i HDT, ale drastycznie zmniejsza uderzenie.

Zalety

Dobra odporność chemiczna. Dobra odporność na zmęczenie. Lepsza odporność na temperaturę niż HDPE. Niższa gęstość niż HDPE.

Wady

Degradacja oksydacyjna jest przyspieszana przez kontakt z niektórymi materiałami, np. Miedź. Wysokie skurcze pleśni i rozszerzenie cieplne. Wysokie pełzanie. Słaby odporność na UV.

Zastosowania

Wiadra, miski, skrzynie, zabawki, komponenty medyczne, bębny pralki, akumulator, czapki butelek. Elastomer zmodyfikowany dla zderzaków itp. Talk wypełniony dodatkową sztywnością w podwyższonych temperaturach - czajniki dzbanku itp. Filmy opakowania (np. Chips, herbatniki itp.). Włókna dla dywanów, odzież sportowa.