Μια λεπτομερής εισαγωγή πλαστικών πρώτων υλών πολυπροπυλενίου

Ανάπτυξη

Μετά την εργασία του Ziegler στη Γερμανία, η διαδικασία παραγωγής 'στερεοεγκεφαλικά ' πολυμερή τελειοποιήθηκε από τον καθηγητή Giulio Nattain στην Ιταλία. Η Natta παρήγαγε την πρώτη ρητίνη πολυπροπυλενίου στην Ισπανία το 1954. Η Natta χρησιμοποίησε καταλύτες που αναπτύχθηκαν για τη βιομηχανία πολυαιθυλενίου και εφάρμοσαν την τεχνολογία σε αέριο προπυλενίου.

Αυτά τα νέα πολυμερή με την ικανότητά τους να κρυσταλλώσουν σύντομα έγιναν δημοφιλή και το πολυπροπυλένιο είναι πλέον ένα πολύ επιτυχημένο προϊόν σε πολλούς τομείς. Η εμπορική παραγωγή ξεκίνησε το 1957 και η πλαστική χρήση των πρώτων υλών πολυπροπυλενίου έχει επιδείξει ισχυρή ανάπτυξη από αυτή την ημερομηνία. Η ευελιξία του πολυμερούς (η δυνατότητα προσαρμογής σε ένα ευρύ φάσμα μεθόδων κατασκευής και εφαρμογών) έχει διατηρήσει τους ρυθμούς ανάπτυξης που επιτρέπει στο PP να αμφισβητήσει το μερίδιο αγοράς ενός πλήθους εναλλακτικών υλικών σε πληθώρα εφαρμογών που περιλαμβάνουν ...

Σκηνικά θέατρου

Οι ιδιότητες του πολυπροπυλενίου περιλαμβάνουν ...

Ημι-άκαμπτος

Ημιδιαφανής

Καλή χημική αντίσταση

Σκληρός

Καλή αντίσταση κόπωσης

Ενσωματωμένη ιδιοκτησία με άρθρωση

Καλή αντίσταση θερμότητας

Οι πλαστικές πρώτες ύλες το πολυπροπυλένιο δεν παρουσιάζουν προβλήματα με το στρες και προσφέρει εξαιρετική ηλεκτρική και χημική αντίσταση σε υψηλότερες θερμοκρασίες. Ενώ οι ιδιότητες του ΡΡ είναι παρόμοιες με εκείνες του πολυαιθυλενίου, υπάρχουν συγκεκριμένες διαφορές. Αυτά περιλαμβάνουν χαμηλότερη πυκνότητα, υψηλότερο σημείο μαλάκυνσης (το PP δεν λιώνει κάτω από 160oC, το πολυαιθυλένιο, ένα πιο κοινό πλαστικό, θα ανόπτε σε περίπου 100 ℃) και υψηλότερη ακαμψία και σκληρότητα. Τα πρόσθετα εφαρμόζονται σε όλες τις ρητίνες πολυπροπυλενίου που παράγονται στο εμπόριο για την προστασία του πολυμερούς κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας και για την ενίσχυση της απόδοσης τελικής χρήσης.

Επιλογή βαθμού

Η επιλογή του βαθμού για οποιαδήποτε εφαρμογή βασίζεται στην εξέταση οποιουδήποτε ή όλων των ακόλουθων σημείων:

Ομοπολυμερές: ισχυρότερο, σκληρότερο - υψηλότερο HDT

Συμπολυμερές: καλύτερος αντίκτυπος, πιο διαφανής

MFI: Ευκολία ροής έναντι σκληρότητας.

Ειδικοί βαθμοί

Το Talc-γεμάτο 10 40% τάλκης αυξάνει τη σκληρότητα και το HDT, αλλά σε βάρος της σκληρότητας. Η ενισχυμένη με γυαλί 30% γυαλί ίνας αυξάνει τη δύναμη, την ακαμψία και το HDT, αλλά μειώνει δραστικά την επίδραση.

Φόντα

Καλή χημική αντίσταση. Καλή αντίσταση κόπωσης. Καλύτερη αντίσταση θερμοκρασίας από το HDPE. Χαμηλότερη πυκνότητα από το HDPE.

Μειονεκτήματα

Η οξειδωτική αποικοδόμηση επιταχύνεται με επαφή με ορισμένα υλικά, π.χ. χαλκός. Υψηλή συρρίκνωση μούχλας και θερμική επέκταση. Υψηλή ερπυσμό. Κακή αντοχή στην υπεριώδη ακτινοβολία.

Αιτήσεις

Κουβάδες, κύπελλα, κιβώτια, παιχνίδια, ιατρικά εξαρτήματα, τύμπανα πλυντηρίων ρούχων, θήκες μπαταριών, καλύμματα μπουκαλιών. Το ελαστομερές τροποποιημένο για προφυλακτήρες, κλπ. Τάλκος γεμίζουν για πρόσθετη δυσκαμψία σε ανυψωμένες θερμοκρασίες - κανάτες, κλπ. Ταινίες OPP για συσκευασίες (π.χ. κροτίδες, μπισκότα κ.λπ.). Ίνες για χαλιά, αθλητικά ρούχα.