Το πολυβινυλοχλωρίδιο (PVC) είναι ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα θερμοπλαστικά πολυμερή παγκοσμίως, γνωστά για την ευελιξία, την ανθεκτικότητα και την οικονομική τους αποτελεσματικότητα. Το PVC παράγεται μέσω του πολυμερισμού μονομερών χλωριδίου βινυλίου, με αποτέλεσμα ένα υλικό που μπορεί να είναι είτε άκαμπτο είτε εύκαμπτο, ανάλογα με την προσθήκη πλαστικοποιητών. Η άκαμπτη μορφή του PVC, που συχνά αναφέρεται ως UPVC (Unlasticized PVC), χρησιμοποιείται ευρέως στον κλάδο των κατασκευών για εφαρμογές όπως σωλήνες, πλαίσια παραθύρων και πόρτες λόγω της εξαιρετικής αντοχής, της αντοχής του καιρού και των απαιτήσεων χαμηλής συντήρησης. Το UPVC δεν διαβρώνεται, είναι ανθεκτικό στην υγρασία και μπορεί να αντέξει τις σκληρές περιβαλλοντικές συνθήκες, καθιστώντας το ιδανικό υλικό για υπαίθριες εφαρμογές. Από την άλλη πλευρά, το εύκαμπτο PVC, το οποίο δημιουργείται με την προσθήκη πλαστικοποιητών, χρησιμοποιείται σε μια ποικιλία εφαρμογών, όπως η ηλεκτρική μόνωση καλωδίων, το δάπεδο, οι ιατρικές συσκευές όπως οι τσάντες και οι σωλήνες IV και τα καταναλωτικά αγαθά όπως τα αδιάβροχα και τα φουσκωτά προϊόντα. Η ικανότητα της PVC να διαμορφώνεται εύκολα, να εξωθείται και να κατασκευάζεται σε ένα ευρύ φάσμα σχημάτων και προϊόντων, σε συνδυασμό με την ανθεκτικότητα και την αντίσταση των χημικών ουσιών, το κατέστησε ένα προτιμώμενο υλικό σε πολυάριθμες βιομηχανίες. Ωστόσο, η παραγωγή και η διάθεση της PVC δημιουργούν περιβαλλοντικές ανησυχίες, ιδίως λόγω της απελευθέρωσης επικίνδυνων χημικών ουσιών κατά τη διάρκεια της κατασκευής και των προκλήσεων που σχετίζονται με την ανακύκλωση του υλικού. Παρά τις προκλήσεις αυτές, οι συνεχιζόμενες ερευνητικές και τεχνολογικές εξελίξεις συνεχίζουν να βελτιώνουν τη βιωσιμότητα του PVC, εξασφαλίζοντας τη συνεχιζόμενη συνάφεια της στη σύγχρονη κατασκευή και την κατασκευή.