پلی وینیل کلرید (PVC) یکی از پرکاربردترین پلیمرهای ترموپلاستیک در سطح جهان است که به دلیل تطبیق پذیری ، دوام و مقرون به صرفه بودن آن شناخته شده است. PVC از طریق پلیمریزاسیون مونومرهای وینیل کلرید تولید می شود و در نتیجه موادی که بسته به افزودن پلاستیک سازها می تواند سفت و سخت یا انعطاف پذیر باشد ، تولید می شود. شکل سفت و سخت PVC ، که اغلب به آن UPVC (PVC غیر پلاستیک) گفته می شود ، به دلیل قدرت عالی ، مقاومت در برابر آب و هوا و نیازهای کم نگهداری ، در صنعت ساخت و ساز برای برنامه هایی مانند لوله ها ، قاب های پنجره و درها مورد استفاده قرار می گیرد. UPVC فاسد نمی شود ، در برابر رطوبت مقاوم است و می تواند در برابر شرایط سخت محیطی مقاومت کند و آن را به یک ماده ایده آل برای برنامه های کاربردی در فضای باز تبدیل کند. از طرف دیگر ، PVC انعطاف پذیر ، که با اضافه کردن پلاستیک سازها ایجاد می شود ، در انواع برنامه های کاربردی از جمله عایق کابل الکتریکی ، کفپوش ، دستگاه های پزشکی مانند کیسه های IV و لوله و کالاهای مصرفی مانند بارانی و محصولات بادی استفاده می شود. توانایی پی وی سی به راحتی قالب ریزی ، اکسترود شده و در طیف گسترده ای از شکل ها و محصولات ، همراه با دوام و مقاومت آن در برابر مواد شیمیایی ساخته شده است ، آن را به یک ماده ترجیحی در صنایع بی شماری تبدیل کرده است. با این حال ، تولید و دفع PVC نگرانی های زیست محیطی را ایجاد می کند ، به ویژه به دلیل انتشار مواد شیمیایی خطرناک در هنگام تولید و چالش های مرتبط با بازیافت مواد. با وجود این چالش ها ، تحقیقات مداوم و پیشرفت های فناوری همچنان به بهبود پایداری PVC ادامه می دهد و از اهمیت مداوم آن در تولید و ساخت مدرن اطمینان حاصل می کند.